Transitus u franciszkanów

Dziś, w wigilię śmierci św. Franciszka, w kościołach franciszkańskich na całym świecie celebruje się tradycyjne nabożeństwo - Transitus (czyli przejście). Franciszek przeszedł z ziemskiego do wiecznego życia 3 października 1226 roku. Umierał w cierpieniu, był niewidomy, z krwawiącymi stygmatami. Przed śmiercią kazał położyć się na ziemi w swojej ukochanej kapliczce Matki Bożej Anielskiej, zwanej Porcjunkulą.

Podczas nabożeństwa Transitus zebrani w kościele przyjaciele św. Franciszka, trzymając w dłoniach zapalone świece, przypominają sobie ostatnie chwile jego ziemskiego życia. Transitus zawsze kończy się ucałowaniem relikwii św. Franciszka

Pieśń rozpoczynająca nabożeństwo:

Niezrównany blask świętości,
Światło cudnej wspaniałości,
Wieniec chwały we wieczności,
Zdobi patriarchy skroń.
Bo Franciszek wiernie pełnił
To, co Chrystus Pan polecił,
Nowy ład urzeczywistnił,
Nie dziw, że tłum śpieszy doń.
Niesłychane co się stało,
Nowe życie, nowe prawo,
Wielu sobie je obrało,
Jak Franciszek chcieli żyć.
Cały świat z podziwem patrzał,
Jak ten nowy zakon wzrastał,
Który sobie hasło obrał,
Zawsze apostolskim być.
Szorstka niepozorna szata,
Licha, ubożuchna strawa,
Żyć w ubóstwie bez bogactwa,
Stało się pragnieniem ich.
Bo Franciszek to ukochał,
Czym dotychczas świat pogardzał,
Żyć bez bogactw. I wykazał,
Że szczęśliwym jest bez nich.
Ojcze nasz błogosławiony,
Ciebie błaga lud pokorny,
Przez twych braci prowadzony,
Byś uprosił zbożny zgon.
Byśmy wszyscy osiągnęli,
Twym przykładem zachęceni,
Wraz z mniejszymi braćmi twymi
W niebie chwały wieczny tron.
AMEN