OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ - dla ludzi - Msza święta - XXII niedziela zwykła - 1 września 2019

Msza święta

XXII niedziela zwykła

1 września 2019

Dziś usłyszymy pouczenie Syracha: „Synu, z łagodnością wykonuj swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował”. Pan szczególnie miłuje ludzi pokornych, ponieważ pokora otwiera serca na słowo Boże i pozwala przyjąć łaskę przebaczenia. O szczególnej wartości pokory mówi Chrystus: „Każdy, kto się poniża, będzie wywyższony”.

pieśń na wejście 

Ojcze z niebios, Boże Panie

1. Ojcze z niebios, Boże Panie, *

tu na ziemię ześlij nam, *

Twoje święte zmiłowanie, *

tu na ziemię ześlij nam.

2. Boże wielki! My w pokorze *

do Twych stóp garniemy się, *

wola Twoja wszystko może, *

Ty nad nami zlituj się.

3. A przez Syna Twego mękę *

ulżyj ludzkiej doli złej. *

Każdą życia skróć udrękę, *

Boże wielki, zlituj się.

Wszyscy wstają

Antyfona na wejście

Ps 86, 3. 5

Panie, zmiłuj się nade mną, * bo nieustannie wołam do Ciebie. * Tyś bowiem, Panie, dobry i łaskawy, * pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.

Obrzędy wstępne

Kapłan: W imię + Ojca i Syna, i Ducha Świę­tego.

Wszyscy: Amen.

K.: Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi.

W. I z duchem twoim.

Albo:

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

Akt pokuty

K.: Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.

W.: Spowiadam się Bogu wszechmogą­cemu i wam, bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem, i za­niedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Naj­świętszą Maryję, zawsze Dziewicę, wszyst­kich Aniołów i Świętych, i was, bracia i sio­stry, o modlitwę za mnie do Pana Boga na­szego.

K.: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego.

w.: Amen.

Wezwania do Chrystusa:

K.: Panie, zmiłuj się nad nami.

W.: Panie, zmiłuj się nad nami. 

K.: Chryste, zmiłuj się nad nami. 

W.: Chryste, zmiłuj się nad nami.  

K.: Panie, zmiłuj się nad nami.  

W.: Panie, zmiłuj się nad nami.

Jeżeli jest to przepisane, śpiewa się albo odmawia się hymn:

Chwała na wyskokosci Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysła­wiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nie­ba, Boże, Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie na­sze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest świę­ty Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Naj­wyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

Kolekta

K.: Módlmy się.

Wszyscy razem z kapłanem modlą się przez pewien czas w milczeniu. Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę

Boże wszechświata, od Ciebie pochodzi wszelka doskonałość, † zaszczep w naszych sercach miłość ku Tobie i daj nam wzrost pobożności, * umocnij w nas wszystko, co dobre, i troskliwie strzeż tego, co umocniłeś. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. 

lud odpowiada:

W.: Amen.

Wszyscy siadają

Liturgia słowa

Lektor lub kapłan czyta 1 tekst z Pisma świętego.

Pierwsze Czytanie

Syr 3, 17-18. 20. 28-29

Czytanie z Mądrości Syracha 

Synu, z łagodnością prowadź swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował. Im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana. Wielka jest bowiem potęga Pana i przez pokornych bywa chwalony. 

Na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa, albowiem nasienie zła zapuściło w nim korzenie. Serce rozumnego rozważa przypowieść, a ucho słuchacza – to pragnienie mędrca.

kończy je słowami: 

K.: Oto słowo Boże.

W.: Bogu niech będą dzięki.

Po pierwszym czytaniu śpiewa się psalm responsoryjny.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 68 (67), 4 i 5ac. 6-7b. 10-11 (R.: por. 11b)

Refren: Ty, dobry Boże, biednego ochraniasz.

Sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem, *

i rozkoszują radością.

Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu, *

bo Pan Mu na imię.

Refren: Ty, dobry Boże, biednego ochraniasz.

Ojcem dla sierot i wdów opiekunem *

jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.

Bóg dom gotuje dla opuszczonych, *

jeńców prowadzi ku lepszemu życiu.

Refren: Ty, dobry Boże, biednego ochraniasz.

Deszcz obfity zesłałeś, Boże, *

Ty orzeźwiłeś swe znękane dziedzictwo.

Twoja rodzina, Boże, znalazła to mieszkanie, *

które w swej dobroci dałeś ubogiemu.

Refren: Ty, dobry Boże, biednego ochraniasz.

Lektor lub kapłan czyta 2 tekst z Pisma świętego.

Drugie Czytanie

Hbr 12, 18-19. 22-24a

Czytanie z Listu do Hebrajczyków 

Bracia:

Nie przyszliście do namacalnego i płonącego ognia, do mgły, do ciemności i burzy ani też do grzmiących trąb i do takiego dźwięku słów, iż wszyscy, którzy go usłyszeli, prosili, aby do nich nie mówił. 

Wy natomiast przyszliście do góry Syjon, do miasta Boga żywego – Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zgromadzenie, i do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy już doszli do celu, do Pośrednika Nowego Testamentu – Jezusa.

kończy je słowami: 

K.: Oto słowo Boże.

W.: Bogu niech będą dzięki.

Wszyscy wstają

Po drugim czytaniu, przed Ewangelią wszyscy wstają, gdyż następuje śpiew Alleluja. 

Kapłan zaś z pochyloną głową modli się.

WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)

Mt 11, 29ab

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,

bo jestem cichy i pokornego serca.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Łk 14, 1. 7-14

Następnie kapłan pozdrawia wiernych i czyta Ewangelię.

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

K.: + Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W.: Chwała Tobie, Panie.

Na te słowa czynimy wielkim palcem prawej ręki znak krzyża na czole, ustach i piersiach.

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:

«Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.

Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».

Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».

Po Ewangelii kapłan mówi:

K.: Oto słowo Pańskie.

W.: Chwała Tobie, Chryste

Następuje homilia.

Wyznanie wiary

Wszyscy wstają

Jeżeli jest to przepisane, po homilii składa się wy­znanie wiary:

Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzial­nych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Ma­ryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzy­żowany również za nas, pod Poncjuszem Pi­łatem został umęczony i pogrzebany. I zmar­twychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale są­dzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnieodbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

Następuje Modlitwa powszechna.

Chcemy iść za Jezusem Chrystusem, by naśladować Go we wszystkich okolicznościach naszego ziemskiego życia, dlatego otwórzmy nasze serca przed Nim i skierujmy do Niego nasze modlitwy:

1.       Prośmy za Ojca Świętego, biskupów, misjonarzy i misjonarki, kapłanów, katechetów i katechetki, niech trud ich posługiwania ludowi Bożemu wyda owoce nawrócenia i świętości. Ciebie prosimy.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

2.       Prośmy za naszą Ojczyznę, aby zawsze wśród obywateli panowała szczera miłość i pokój, który pozwoli z łatwością dostrzec potrzeby braci i sióstr żyjących obok nas. Ciebie prosimy.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

3.       Prośmy za naszą parafię, aby żyjąc zawsze według praw Bożych, wydała światu nowych i świętych kapłanów. Ciebie prosimy.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

4.       Prośmy za rodziny chrześcijańskie, aby przez swoją wierność Bogu i Kościołowi, stały się szkołą chrześcijańskiej miłości. Ciebie prosimy.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

5.       Prośmy za tych, którzy dzisiaj obudzili się po drugiej stronie życia, aby w Bogu dostrzegli miłosiernego Ojca. Ciebie prosimy.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

6.       Prośmy za nas samych, abyśmy odsunęli od siebie nie tylko rzeczy światowe, ale i te które pobudzają naszą ciekawość i prowadzą do rozproszenia ducha. Ciebie prosimy.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

Panie Jezu Chryste, przyjmij nasze pokorne modlitwy, rozpal w nas miłość i daj nam kosztować słodyczy Twojego Serca. Który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Liturgia eucharystyczna

Przygotowanie darów

Wszyscy siadają

pieśń na Ofiarowanie Darów

O niewysłowione szczęście zajaśniało

1. O niewysłowione szczęście zajaśniało, *

gdy Słowo Wcielone Serce swe nam dało.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

2. Jakież na tej ziemi skarby posiadamy! *

Bóg mieszka z grzesznymi, Serce Jego mamy!

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

3. Miłość świat ten cały w niebo przemieniła, *

gdy w tej Hostii małej Serce Boże skryła.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

4. O anielskie chóry, o wybrani Pana, *

przyjdźcie z niebios góry upaść na kolana.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

5. Przyjdźcie Sercu temu śpiewać razem z nami, *

przyjdźcie pieśni Jemu nucić z grzesznikami.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

6. Lecz czy żąda tego Serce Jezusowe? *

Ach! Milsze dla Niego są łzy grzesznikowe.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

7. Bo nie do anioła zwraca słowo swoje, *

lecz do ludzi woła: „Daj mi serce twoje!”.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

8. Jako hołd wdzięczności serca Sercu dajmy, *

w bólu i radości zawsze Je kochajmy.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

9. A nam Serce Boże po cierpieniach w świecie *

szczęścia wieczystego w raju wieniec splecie.

Refren: Cud Boskiej miłości,

o duszo ludzka, głoś; *

ku wiecznej światłości

dźwięki twej pieśni wznoś.

Kapłan na ołtarzu przygotowuje chleb i wino i dzię­kuje za te dary Bogu. My składamy ofiarę na potrze­by biednych i Kościoła. W tym czasie śpiewamy pieśń lub odpowiadamy na modlitwę kapłana, który pod­nosi patenę z chlebem i mówi:

K.: Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb, który jest owocem zie­mi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przyno­simy, aby stał się dla nas chlebem życia.

W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Nad kielichem z winem kapłan modli się słowami:    

            

K.: Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, które jest owocem win­nego krzewu i pracy rąk ludzkich; Tobie je przynosimy, aby stało się dla nas napojem duchowym.

W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Następnie kapłan pochylony mówi cicho:  

                            

K.: Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą w duchu pokory i z sercem skruszo­nym; niech nasza Ofiara tak się dzisiaj doko­na przed Tobą, Panie Boże, aby się Tobie podobała.

Kapłan stojąc z boku ołtarza, obmywa ręce mówiąc cicho:

K.: Obmyj mnie Panie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.

Wszyscy wstają

Następnie zwrócony do ludu zachęca do wspólnej modlitwy nad darami:

K.: Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg, Ojciec Wszechmogący. 

       

W.: Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk two­ich na cześć i chwałę swojego imienia, a tak­że na pożytek nasz i całego Kościoła     świę­tego.

Modlitwa nad darami

Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę nad darami

Panie, nasz Boże, niech Najświętsza Ofiara zawsze nam udziela zbawiennej łaski, † aby jej mocą dokonało się nasze uświęcenie, * do którego zmierzają sakramentalne obrzędy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

lud odpowiada: 

W.: Amen.

Modlitwa eucharystyczna II

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

K.: W górę serca.

W.: Wznosimy je do Pana.

K.: Dzięki składajmy Panu Bogu nasze­mu.

W.: Godne to i sprawiedliwe.

30 Prefacja zwykła na niedziele zwykłą

Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia lub śpiewa prefację.

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, * Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże.

Poznaliśmy Twoją niezmierzoną chwałę, * gdy nam zesłałeś swojego Syna, * aby stał się człowiekiem * i wybawił nas od zguby wiecznej. * W ten sposób nasze śmiertelne człowieczeństwo * stało się narzędziem zbawienia, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Przez Niego Twój majestat uwielbiają zastępy Aniołów, * którzy zawsze się radują w Twojej obecności. * Prosimy, aby i nasze głosy przyłączyły się do nich, * razem z nimi wołając...

Po zakończeniu prefacji wszyscy śpiewają lub re­cytują:   

             

W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej.

Hosanna na wysokości.

Błogosła­wiony, który idzie w imię Pańskie.

Hosan­na na wysokości.

Kapłan stojąc z rozłożonymi rękami, mówi:  

K.: Zaprawdę, święty jesteś, Boże, źródło wszelkiej świętości.

Wszyscy klękają

Kapłan wyciąga ręce nad kielichem i hostią mówiąc:

    Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby stały się dla nas Ciałem * i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa.

    On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:

BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY:

TO JEST BOWIEM CIALO MOJE,

KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.

Kapłan ukazuje ludowi konsekrowaną Hostię, następnie składa ją na patenie i przyklęka.

Podobnie po wieczerzy wziął kielich i po­nownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom, mówiąc:

BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY:

TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ,

NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA,

KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA

NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.

TО CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ.

Kapłan ukazuje ludowi Kielich, stawia go na ołtarzu i przyklęka.

Wszyscy wstają

K.: Oto wielka tajemnica wiary.

W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i ocze­kujemy Twego przyjścia w chwale.

K.: Wspominając śmierć i zmartwychwsta­nie Twojego Syna, ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i Kielich zbawienia i dziękuje­my, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed To­bą i Tobie służyli. Pokornie błagamy, aby Duch Święty zjednoczył nas wszystkich, przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa.

Pamiętaj, Boże, o Twoim Kościele na całej ziemi. Spraw, aby lud Twój wzrastał w mi­łości razem z naszym Papieżem N., naszym Biskupem N. oraz całym duchowieństwem.

Pamiętaj także o naszych zmarłych bra­ciach i siostrach, którzy zasnęli z nadzieją zmartwychwstania, i o wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości. Prosimy Cię, zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam udział w życiu wiecznym z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętymi Apostołami i wszystkimi świętymi, którzy w ciągu wieków podobali się Tobie, abyśmy z nimi wychwalali Ciebie przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.

Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie,

Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący,

w jedności Ducha Świętego,

wszelka cześć i chwała,

przez wszystkie wieki wieków.

W.: Amen.

Obrzędy Komunii świętej

K.: Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jego słowom, ośmielamy się mówić:

Wszyscy mówią razem z kapłanem:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. 

Chleba naszego powszedniego daj nam dzi­siaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.

K.: Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

W.: Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwa­ła na wieki.

K.: Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoim Apostołom: Pokój wam zostawiam, pokój mój wam daję. Prosimy Cię, nie zważaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jednoś­ci. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. 

W.: Amen.

K.: Pokój Pański niech zawsze będzie z wami.

W.: I z duchem twoim.

Kapłan albo diakon mówi: 

K.: Przekażcie sobie znak pokoju. 

Wszyscy według miejscowego zwyczaju przekazują sobie wzajemnie znak pokoju i miłości.

Następnie kapłan bierze Hostię, łamie ją nad pateną i cząstkę wpuszcza do kielicha, mówiąc cicho:

K.: Ciało i Krew naszego Pana, Jezusa Chrystusa, które łączymy i będziemy przyj­mować, niech nam pomogą osiągnąć życie wieczne.

W tym czasie śpiewa się lub mówi:

W.: Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się    

nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad

nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas

pokojem.

Wszyscy klękają

Kapłan przyklęka, bierze Hostię i trzymając ją nieco podniesioną nad pateną, zwrócony do ludu, głośno mówi:

K.: Oto Baranek Boży, który gładzi grze­chy świata. Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę.

W.: Panie, nie jestem godzien,

abyś przy­szedł do mnie,

ale powiedz tylko słowo,

a będzie uzdrowiona dusza moja.

Antyfona na Komunię

Ps 31, 20

Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, * którą zachowałeś dla bogobojnych.

Albo:

Mt 5, 9-10

Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, * albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. * Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, * albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Kapłan ze czcią przyjmuje Ciało i Krew Chrystusa.

Następnie bierze patenę lub puszkę, podchodzi do przystępujących do Komunii i każdemu ukazuje Hostię mówiąc:

K.: Ciało Chrystusa.

W.: Amen.

Akty Strzeliste

Wierzę w Ciebie, Boże żywy,

W Trójcy jedyny, prawdziwy

Wierzę w coś Objawił Boże,

Twe słowo mylić nie może

    

Ufam Tobie, boś Ty wierny,

Wszechmogący i miłosierny

Dasz mi grzechów odpuszczenie,

Łaskę i wieczne zbawienie.

Boże, choć Cię nie pojmuję,

Jednak nad wszystko miłuję.

Nad wszystko, co jest stworzone,

Boś Ty dobro nieskończone.

Ach, żałuję za me złości

Jedynie dla Twej miłości

Bądź miłościw mnie grzesznemu,

Dla Ciebie odpuszczam bliżniemu.

Maryjo, strzeż serca mego,

O Jezu, nie wychodź z niego.

póki mi tchu życia stanie,

nie opuść mnie, Jezu Panie.

O Józefie, ratuj nas

w życiu, w śmierci, w każdy czas.

Aniele Boży, Stróżu mój

i ty też zawsze przy mnie stój.

Rano, w wieczór, we dnie, w nocy

bądź mi zawsze ku pomocy.

strzeż duszy i ciała mego.

i zaprowadź mnie do żywota wiecznego. Amen

pieśń na Komunię

Panie, dobry jak chleb

Refren: Panie, dobry jak chleb, *

bądź uwielbiony od swego Kościoła, *

bo Tyś do końca nas umiłował, *

do końca nas umiłował.

1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie, *

byśmy do nieba w drodze nie ustali, *

Tyś stał się manną wędrowców przez ziemię, *

dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali.

Refren: Panie, dobry jak chleb, *

bądź uwielbiony od swego Kościoła, *

bo Tyś do końca nas umiłował, *

do końca nas umiłował.

2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty, *

bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem. *

Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem, *

a chleb Komunią dla spragnionych Ciebie.

Refren: Panie, dobry jak chleb, *

bądź uwielbiony od swego Kościoła, *

bo Tyś do końca nas umiłował, *

do końca nas umiłował.

3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi, *

jeśli spełnimy, co nam przykazałeś. *

Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy? *

Tyś naszym Życiem i Oczekiwaniem.

Refren: Panie, dobry jak chleb, *

bądź uwielbiony od swego Kościoła, *

bo Tyś do końca nas umiłował, *

do końca nas umiłował.

4. Tyś za nas życie swe na krzyżu oddał, *

a w znaku chleba z nami pozostałeś *

i dla nas zawsze masz otwarte Serce, *

bo Ty do końca nas umiłowałeś.

Refren: Panie, dobry jak chleb, *

bądź uwielbiony od swego Kościoła, *

bo Tyś do końca nas umiłował, *

do końca nas umiłował.

Dziekczynne modlitwy na Uwielbienie

Niechaj będzie pochwalony

Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament,

Prawdziwe Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa, (3 razy)

Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Chwała i dziękczynienie

Chwała i dziękczynienie bądź w każdym momencie

Jezusowi w Najświętszym, Boskim Sakramencie.

Ile minut w godzinie, a godzin w wieczności,

Tylekroć bądź pochwalon, Jezu, ma Miłości.

Przeszedłeś do duszy mojej,

O Jezu, Zbawicielu mój!

Witam Cię jako Pana i Boga mojego.

Dziękuję Ci z całego serca za dobroć Twoją

i miłować pragnę do końca życia

i przez wieczność całą.

O Boże, bądź zawsze ze mną,

broń mnie nie od grzechów i pokus.

Pociesz w cierpieniu,

udzielaj łaski swojej,

teraz i w godzinę śmierci mojej. Amen.

Modlitwa Świętego Ignacego Lojoli

Duszo Chrystusowa, uświęć mnie.
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie,
Krwi Chrystusowa, napój mnie.
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie.
Męko Chrystusowa, wzmocnij mnie.

O dobry Jezu, wysłuchaj mnie.
W ranach swoich ukryj mnie.
Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie.
Od nieprzyjaciela złośliwego obroń mnie.
W godzinę śmierci wezwij mnie.
I każ do siebie zbliżyć się,
Abym z świętymi Twymi chwalił Cię,
Na wieki wieków. Amen.

Modlitwa do Chrystusa ukrzyżowanego

Oto ja, o Dobry i Najsłodszy Jezu,

upadam na kolana przed obliczem Twoim

i z największą gorliwością ducha błagam Cię i proszę,

abyś najżywsze uczucia wiary, nadziei i miłości wlał w serce moje

oraz prawdziwą skruchę za grzechy moje

i silną chęć poprawy.

Oto z sercem przepełnionym wielkim uczuciem i z boleścią

oglądam w duchu Twoje pięć ran

i rozpamiętując myślą zatapiam się w nich,

o Dobry Jezu, co już prorok Dawid włożył w usta Twoje:

"Przebodli ręce moje i nogi,

policzyli wszystkie kości moje" (Ps 22, 17).

Modlitwa po Komunii

Wszyscy wstają

Po Komunii kapłan stojąc na miejscu przewodni­czenia albo przy ołtarzu mówi: 

K.: Módlmy się.

Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia Modlitwę po Komunii

Boże, nasz Ojcze, Ty nas pokrzepiłeś przy swoim stole, † spraw, aby ten Sakrament utwierdził nas w miłości * i pobudził do służenia Tobie w braciach. Przez Chrystusa, Pana naszego.

na zakończenie lud odpowiada:

W.: Amen.

Obrzędy zakończenia

K.: Pan z wami.  

W.: I z duchem twoim. 

K.: Niech was błogosławi Bóg wszech­mogący, Ojciec + i Syn, i Duch Święty.   

W.: Amen. 

K.: Idźcie w pokoju Chrystusa.

W.: Bogu niech będą dzięki.

pieśń na zakończenie 

Z dawna Tyś naszą Królową

1. Z dawna Tyś naszą Królową, Maryjo! *

Ty za nami przemów słowo, Maryjo! *

Ociemniałym podaj rękę, *

niewytrwałym skracaj mękę, *

Twe Królestwo weź w porękę, Maryjo!

2. Gdyś pod krzyżem Syna stała, Maryjo! *

Tyleś, Matko, wycierpiała, Maryjo! *

Przez Twego Syna konanie *

uproś sercom zmartwychwstanie, *

w ojców wierze daj wytrwanie, Maryjo!

3. Z dawna Tyś naszą Królową, Maryjo! *

Ty za nami przemów słowo, Maryjo! *

Miej w opiece naród cały, *

który żyje dla Twej chwały, *

niech rozwija się wspaniały, Maryjo!