Deus Pater et Mater Ecclesiae: OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ - dla ludzi - Msza święta - XXI niedziela zwykła

sobota, 24 sierpnia 2019

OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ - dla ludzi - Msza święta - XXI niedziela zwykła - 25 sierpnia 2019

Ð ÐµÐ·ÑƒÐ»ÑŒÑ‚Ð°Ñ‚ Ð¿Ð¾ÑˆÑƒÐºÑƒ Ð·Ð¾Ð±Ñ€Ð°Ð¶ÐµÐ½ÑŒ Ð·Ð° Ð·Ð°Ð¿Ð¸Ñ‚Ð¾Ð¼ "msza Å›wiÄ™ta"

Msza święta

XXI niedziela zwykła

25 sierpnia 2019

Św. Paweł w Liście do Hebrajczyków przypomina prawdę, że jesteśmy dziećmi Bożymi, a to oznacza nie tylko przywileje: „Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił?” W tym duchu spójrzmy dziś na doświadczenia, które nas spotykają; może mają nas one nawrócić na właściwą drogę, która prowadzi do Ojca?

pieśń na wejście

PÓJDŹ DO JEZUSA

Pójdź do Jezusa, do niebios bram.

W Nim tylko szukaj pociechy tam.

On Cię napoi krwią swoich ran,

On Ojciec, lekarz, Pan.

Słuchaj, Jezu, jak Cię błaga lud,

Słuchaj, słuchaj, uczyń z nami cud.

Przemień, o Jezu, smutny ten czas,

O Jezu, pociesz nas.

Że z nami jesteś pozwól to czuć,

Nadzieję naszą omdlaLąwzbudź.

Daj przetrwać mężnie prób ciężki czas,

O Jezu, pociesz nas.

Słuchaj, Jezu, jak Cię błaga lud,

Słuchaj, słuchaj, uczyń z nami cud.

Przemień, o Jezu, smutny ten czas,

O Jezu, pociesz nas.

Antyfona na wejście

Ps 86,1-3

Nakłoń swe ucho i wysłuchaj mnie, Panie. Zbaw sługę Twego, który ufa Tobie. Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie.

Obrzędy wstępne

Kapłan: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Wszyscy: Amen.

K.: Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi.

W. I z duchem twoim.

Albo:

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

Akt pokuty

K.: Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.

W.: Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam, bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem, i zaniedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i Świętych, i was, bracia i siostry, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.

K.: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego.

w.: Amen.

Wezwania do Chrystusa:

K.: Panie, zmiłuj się nad nami.

W.: Panie, zmiłuj się nad nami.

K.: Chryste, zmiłuj się nad nami.

W.: Chryste, zmiłuj się nad nami.

K.: Panie, zmiłuj się nad nami.

W.: Panie, zmiłuj się nad nami.

Jeżeli jest to przepisane, śpiewa się albo odmawia się hymn:

Chwała na wyskokosci Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże, Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyj m błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

Kolekta

K.: Módlmy się.

Wszyscy razem z kapłanem modlą się przez pewien czas w milczeniu. Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę

Boże, Ty jednoczysz serca Twoich wiernych

w dążeniu do Ciebie, daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz, i pragnąć tego, co obiecujesz, abyśmy wśród zmienności świata tam wznieśli nasze serca, gdzie są prawdziwe radości.

Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

lud odpowiada:

W.: Amen.

Liturgia słowa

Lektor lub kapłan czyta 1 tekst z Pisma świętego.

Pierwsze Czytanie

Iz 66, 18 - 21

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan:

«Ja znam ich czyny i zamysły. Przybędę, by zebrać wszystkie narody i języki; przyjdą i ujrzą moją chwałę. Ustanowię u nich znak i wyślę niektórych ocalałych z nich do narodów Tarszisz, Put, Lud, Meszek i Rosz, Tubal i Jawan, do wysp dalekich, które nie słyszały o mojej sławie ani nie widziały mojej chwały. Oni rozgłoszą chwałę moją wśród narodów.

Z wszelkich narodów przyprowadzą jako dar dla Pana wszystkich waszych braci – na koniach, na wozach, w lektykach, na mułach i na dromaderach – na moją świętą górę w Jeruzalem – mówi Pan – podobnie jak Izraelici przynoszą ofiarę pokarmową w czystych naczyniach do świątyni Pana. Z nich także wezmę sobie niektórych jako kapłanów i lewitów» – mówi Pan.

kończy je słowami:

K.: Oto słowo Boże.

W.: Bogu niech będą dzięki.

Po pierwszym czytaniu śpiewa się psalm responso-ryjny.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 117 (116), 1b-2 (R.: por. Mk 16, 15)

Całemu światu głoście Ewangelię

Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.

Całemu światu głoście Ewangelię

Lektor lub kapłan czyta 2 tekst z Pisma świętego.

Drugie Czytanie

Hbr 12, 5-7. 11-13

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:

Zapomnieliście o napomnieniu, z jakim Bóg się zwraca do was jako do synów:

«Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. Bo kogo miłuje Pan, tego karci, chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje».

Trwajcie w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił?

Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. Dlatego wyprostujcie opadłe ręce i osłabłe kolana! Proste ślady czyńcie nogami, aby kto chromy, nie zbłądził, ale był raczej uzdrowiony.

kończy je słowami:

K.: Oto słowo Boże.

W.: Bogu niech będą dzięki.

Po drugim czytaniu, przed Ewangelią wszyscy wstają, gdyż następuje śpiew Alleluja. Kapłan zaś z pochyloną głową modli się.

WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)

J 14, 6

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Ja jestem drogą, prawdą i życiem,
nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Łk 13, 22-30

Następnie kapłan pozdrawia wiernych i czyta Ewangelię.

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

K.: + Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W.: Chwała Tobie, Panie.

Na te słowa czynimy wielkim palcem prawej ręki znak krzyża na czole, ustach i piersiach.

Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy.

Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?».

On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”.

Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.

Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

Po Ewangelii kapłan mówi:

K.: Oto słowo Pańskie.

W.: Chwała Tobie, Chryste

Następuje homilia.

Wyznanie wiary

Jeżeli jest to przepisane, po homilii składa się wyznanie wiary:

Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicyOjca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnieodbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

Następuje Modlitwa powszechna.

Zgromadzeni przez Jezusa Chrystusa i nakarmieni Bożym Słowem zanieśmy naszą modlitwę do Boga, prosząc Go, by nas wysłuchał i wszystkim otworzył drogę do objawionej prawdy.

1. Módlmy się, aby Kościół otwierał ludzi na przyjęcie objawionej prawdy i niósł wszystkim pojednanie z Bogiem.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

2. Prośmy, aby papież i biskupi strzegąc Bożego objawienia, wyjaśniali Bożą prawdę i umacniali wiarę chrześcijan przez posługę słowa, encykliki i listy pasterskie.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

3. Prośmy, aby katecheci i kapłani formowali właściwą postawę człowieka wobec tajemnic wiary.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

4. Módlmy się także, aby dzieci i młodzież na katechizacji i w małych wspólnotach poznawali ogrom wiedzy, mądrości i miłości Bożej.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

5. Prośmy również za rodziców, aby zatroszczyli się o właściwy rozwój duchowy swych dzieci.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

6. Módlmy się, aby Jezus Zbawiciel otworzył zmarłym... bramy Królestwa niebieskiego.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

7. Módlmy się, abyśmy wiernie słuchając słowa Bożego, dostąpili przebaczenia i wiernie trwali w Kościele, którego nie przemogą bramy piekielne.

L.: Ciebie prosimy.

W.: Wysłuchaj nas, Panie.

Wysłuchaj, Boże, naszej pokornej modlitwy. Zanosimy ją do Ciebie włączeni do wspólnoty Kościoła, któremu przekazałeś tajemnicę swojej miłości i powierzyłeś mu klucze swojego Królestwa, aby otworzył ludzi na Twoją prawdą i niósł wszystkim pojednanie z Tobą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Liturgia eucharystyczna

Przygotowanie darów

pieśń na Ofiarowanie Darów

U DRZWI TWOICH

1. U drzwi Twoich stoję, Panie,

U drzwi Twoich stoję, Panie,

Czekam na Twe zmiłowanie,

Czekam na Twe zmiłowanie.

2. Któryś pod postacią chleba

Prawdziwy Bóg jesteś z nieba.

3. W tej Hostii jest Bóg żywy,

Choć zakryty, lecz prawdziwy.

4. W tym Najświętszym Sakramencie

Z nieba stawa w tym momencie.

5. Jak wielki cud Bóg uczynił,

Gdy chleb w Ciało swe przemienił.

6. A nam pożywać zostawił,

Ażeby nas przez to zbawił.

7. Święty Mocny, Nieśmiertelny,

W majestacje swym niezmierny.

8. Aniołowie się lękają,

Gdy na Jego twarz patrzają.

Kapłan na ołtarzu przygotowuje chleb i wino i dziękuje za te dary Bogu. My składamy ofiarę na potrzeby biednych i Kościoła. W tym czasie śpiewamy pieśń lub odpowiadamy na modlitwę kapłana, który podnosi patenę z chlebem i mówi:

K.: Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb, który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem życia.

W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Nad kielichem z winem kapłan modli się słowami:

K.: Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, które jest owocem winnego krzewu i pracy rąk ludzkich; Tobie je przynosimy, aby stało się dla nas napojem duchowym.

W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.

Następnie kapłan pochylony mówi cicho:

K.: Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą w duchu pokory i z sercem skruszonym; niech nasza Ofiara tak się dzisiaj dokona przed Tobą, Panie Boże, aby się Tobie podobała.

Kapłan stojąc z boku ołtarza, obmywa ręce mówiąc cicho:

K.: Obmyj mnie Panie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.

Następnie zwrócony do ludu zachęca do wspólnej modlitwy nad darami:

K.: Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg, Ojciec Wszechmogący.

W.: Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego imienia, a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego.

Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę nad darami

Panie, nasz Boże, Ty przez jedną Ofiarę Chrystusa nabyłeś sobie lud Nowego Przymierza, udzielaj swojemu Kościołowi darów jedności i pokoju.

Przez Chrystusa, Pana naszego.

lud odpowiada:

W.: Amen.

Modlitwa eucharystyczna II

K.: Pan z wami.

W.: I z duchem twoim.

K.: W górę serca.

W.: Wznosimy je do Pana.

K.: Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

W.: Godne to i sprawiedliwe.

I Prefacja zwykła na niedziele zwykłą

Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia lub śpiewa prefację.

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

On to cudownie sprawił, że przez wielkanocne misterium zostaliśmy uwolnieni z jarzma grzechu i śmierci i wezwani do chwały. Jesteśmy, bowiem plemieniem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem odkupionym i wszędzie głosimy wszechmoc Twoją, Boże, który nas wezwałeś z ciemności do Twojego przedziwnego światła.

Dlatego z Aniołami i Archaniołami i z wszystkimi chórami niebios głosimy Twoją chwałę razem z nimi wołając:

Po zakończeniu prefacji wszyscy śpiewają lub recytują:

W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej.

Hosanna na wysokości.

Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.

Hosanna na wysokości.

Kapłan stojąc z rozłożonymi rękami, mówi:

K.: Zaprawdę, święty jesteś, Boże, źródło wszelkiej świętości.

Kapłan wyciąga ręce nad kielichem i hostią mówiąc:

Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby stały się dla nas Ciałem * i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa.

On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:

BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY:

TO JEST BOWIEM CIALO MOJE,

KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.

Kapłan ukazuje ludowi konsekrowaną Hostię, następnie składa ją na patenie i przyklęka.

Podobnie po wieczerzy wziął kielich i ponownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom, mówiąc:

BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY:

TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ,

NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA,

KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA

NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.

TО CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ.

Kapłan ukazuje ludowi Kielich, stawia go na ołtarzu i przyklęka.

K.: Oto wielka tajemnica wiary.

W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.

K.: Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i Kielich zbawienia i dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli. Pokornie błagamy, aby Duch Święty zjednoczył nas wszystkich, przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa.

Pamiętaj, Boże, o Twoim Kościele na całej ziemi. Spraw, aby lud Twój wzrastał w miłości razem z naszym Papieżem N., naszym Biskupem N. oraz całym duchowieństwem.

Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach, którzy zasnęli z nadzieją zmartwychwstania, i o wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości. Prosimy Cię, zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam udział w życiu wiecznym z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętymi Apostołami i wszystkimi świętymi, którzy w ciągu wieków podobali się Tobie, abyśmy z nimi wychwalali Ciebie przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.

Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie,

Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący,

w jedności Ducha Świętego,

wszelka cześć i chwała,

przez wszystkie wieki wieków.

W.: Amen.

Obrzędy Komunii świętej

K.: Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jego słowom, ośmielamy się mówić:

Wszyscy mówią razem z kapłanem:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.

Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.

K.: Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

W.: Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.

K.: Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoim Apostołom: Pokój wam zostawiam, pokój mój wam daję. Prosimy Cię, nie zważaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

W.: Amen.

K.: Pokój Pański niech zawsze będzie z wami.

W.: I z duchem twoim.

Kapłan albo diakon mówi:

K.: Przekażcie sobie znak pokoju.

Wszyscy według miejscowego zwyczaju przekazują sobie wzajemnie znak pokoju i miłości.

Następnie kapłan bierze Hostię, łamie ją nad pateną i cząstkę wpuszcza do kielicha, mówiąc cicho:

K.: Ciało i Krew naszego Pana, Jezusa Chrystusa, które łączymy i będziemy przyjmować, niech nam pomogą osiągnąć życie wieczne.

W tym czasie śpiewa się lub mówi:

W.: Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się

nad nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad

nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas

pokojem.

Kapłan przyklęka, bierze Hostię i trzymając ją nieco podniesioną nad pateną, zwrócony do ludu, głośno mówi:

K.: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę.

W.: Panie, nie jestem godzien,

abyś przyszedł do mnie,

ale powiedz tylko słowo,

a będzie uzdrowiona dusza moja.

Antyfona na Komunię

Ps 145,15

Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, Panie, a Ty dajesz im pokarm we właściwym czasie.

Albo:

J 6,54

Kto spożywa moje Ciało i pije Krew moją, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Kapłan ze czcią przyjmuje Ciało i Krew Chrystusa.

Następnie bierze patenę lub puszkę, podchodzi do przystępujących do Komunii i każdemu ukazuje Hostię mówiąc:

K.: Ciało Chrystusa.

W.: Amen.

pieśń na Komunię