OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ
Obrzędy wstępne
Kapłan: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Wszyscy: Amen.
K.: Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa
Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi.
W. I z duchem twoim.
Albo:
K.: Pan z wami.
W.: I z duchem twoim.
Akt pokuty
K.: Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni,
abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.
W.: Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam, bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem, i zaniedbaniem:
moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i Świętych, i was, bracia i siostry,
o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.
K.: Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący
i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego.
w.: Amen.
Wezwania do Chrystusa:
K.: Panie, zmiłuj się nad nami.
W.: Panie, zmiłuj się nad nami.
K.: Chryste, zmiłuj
się nad nami.
W.: Chryste, zmiłuj się nad nami.
K.: Panie, zmiłuj się nad nami.
W.: Panie, zmiłuj się
nad nami.
Jeżeli jest to przepisane, śpiewa się albo odmawia się hymn:
Chwała na
wyskokosci Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię.
Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka
jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba,
Boże, Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste.
Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się
nad nami. Który gładzisz grzechy
świata, przyj m błaganie nasze.
Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty Tylko Tyś jest
Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca.
Amen.
Kolekta
K.: Módlmy się.
Wszyscy razem z kapłanem modlą się przez pewien czas w milczeniu. Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę,
na którą lud odpowiada:
W.: Amen.
Liturgia słowa
Lektor lub kapłan
czyta 1 albo 2 teksty z Pisma świętego, kończąc je słowami: K.: Oto słowo
Boże.
W.: Bogu niech będą
dzięki.
Po pierwszym czytaniu śpiewa się psalm
responsoryjny. Po drugim czytaniu, przed Ewangelią wszyscy wstają, gdyż
następuje śpiew Alleluja. Kapłan zaś z
pochyloną głową modli się.
Następnie kapłan pozdrawia wiernych i czyta Ewangelię.
K.: Pan z wami.
W.: I z duchem twoim.
K.: Słowa Ewangelii według świętego...
W.: Chwała Tobie,
Panie.
Na te słowa czynimy
wielkim palcem prawej ręki znak krzyża
na czole, ustach i piersiach.
Po Ewangelii kapłan mówi:
K.: Oto słowo
Pańskie.
W.: Chwała
Tobie, Chryste
Następuje homilia.
Wyznanie wiary
Jeżeli jest to przepisane, po homilii składa się wyznanie wiary:
Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna
Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi
wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego.
Zrodzony a nie stworzony, współistotny
Ojcu, a przez Niego wszystko się
stało. On to dla nas ludzi i
dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało
z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia
trzeciego, jak oznajmia Pismo. I
wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w
chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i
Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi.
Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który
mówił przez Proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.
Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia
umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.
Następuje Modlitwa powszechna.
Liturgia eucharystyczna
Przygotowanie darów
Kapłan na ołtarzu przygotowuje chleb i wino i dziękuje za te dary Bogu. My składamy ofiarę na potrzeby biednych i Kościoła. W tym czasie śpiewamy pieśń lub odpowiadamy na modlitwę kapłana, który podnosi patenę z chlebem
i mówi:
K.: Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej
hojności otrzymaliśmy chleb, który
jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przynosimy, aby stał
się dla nas chlebem życia.
W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.
Nad kielichem
z winem kapłan modli się
słowami:
K.:
Błogosławiony jesteś, Panie Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, które jest owocem winnego krzewu i pracy rąk ludzkich; Tobie je przynosimy,
aby stało się dla nas napojem duchowym.
W.: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.
Następnie
kapłan pochylony mówi cicho:
K.: Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą w duchu pokory i z
sercem skruszonym; niech nasza Ofiara tak
się dzisiaj dokona przed Tobą, Panie Boże, aby się Tobie podobała.
Kapłan stojąc
z boku ołtarza, obmywa ręce mówiąc cicho:
K.: Obmyj
mnie Panie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.
Następnie
zwrócony do ludu zachęca do wspólnej modlitwy nad darami:
K.: Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg, Ojciec
Wszechmogący.
W.: Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego imienia, a także na pożytek nasz i
całego Kościoła świętego.
Następnie kapłan z
rozłożonymi rękami odmawia modlitwę nad darami, na którą lud odpowiada: W.:
Amen.
Modlitwa eucharystyczna II
K.: Pan z wami.
W.: I z duchem twoim.
K.: W górę serca.
W..- Wznosimy je do
Pana.
K.: Dzięki składajmy
Panu Bogu naszemu.
W.: Godne to i
sprawiedliwe.
Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia lub śpiewa prefację.
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i
zbawienne, abyśmy Tobie, Ojcze święty, zawsze i wszędzie składali
dziękczynienie przez umiłowanego Syna Twojego, Jezusa Chrystusa.
On jest Słowem Twoim, przez które wszystko stworzyłeś. Jego nam zesłałeś jako Zbawiciela i Odkupiciela, który stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego i narodził się z Dziewicy. On spełniając Twoją wolę, nabył dla Ciebie lud święty, gdy wyciągnął swoje ręce na krzyżu, aby śmierć pokonać i objawić moc Zmartwychwstania.
On jest Słowem Twoim, przez które wszystko stworzyłeś. Jego nam zesłałeś jako Zbawiciela i Odkupiciela, który stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego i narodził się z Dziewicy. On spełniając Twoją wolę, nabył dla Ciebie lud święty, gdy wyciągnął swoje ręce na krzyżu, aby śmierć pokonać i objawić moc Zmartwychwstania.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi głosimy Twoją chwałę,
razem z nimi wołając
Po zakończeniu prefacji wszyscy śpiewają lub recytują:
W.: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna
na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na
wysokości.
Kapłan stojąc z rozłożonymi rękami, mówi:
K.: Zaprawdę,
święty jesteś, Boże, źródło wszelkiej świętości.
Kapłan wyciąga ręce nad kielichem i hostią mówiąc:
Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby stały się dla nas
Ciałem * i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On to, gdy
dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i
rozdawał swoim uczniom, mówiąc:
BIERZCIE I
JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY:
TO JEST
BOWIEM CIALO MOJE,
KTÓRE ZA
WAS BĘDZIE WYDANE.
Kapłan
ukazuje ludowi konsekrowaną Hostię, następnie
składa ją na patenie i przyklęka.
Podobnie po wieczerzy wziął kielich i ponownie
dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom, mówiąc:
BIERZCIE I
PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY:
TO JEST
BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ,
NOWEGO I
WIECZNEGO PRZYMIERZA,
KTÓRA ZA WAS
I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA
NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.
TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ.
Kapłan ukazuje ludowi Kielich, stawia go na ołtarzu i przyklęka.
K.: Oto wielka
tajemnica wiary.
W.: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w
chwale.
K.: Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i Kielich zbawienia i
dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie
służyli. Pokornie błagamy, aby Duch Święty zjednoczył nas wszystkich,
przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa.
Pamiętaj, Boże, o Twoim Kościele na całej ziemi. Spraw, aby lud Twój wzrastał w miłości razem z naszym Papieżem N., naszym Biskupem N. oraz całym duchowieństwem.
Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach, którzy zasnęli z
nadzieją zmartwychwstania, i o wszystkich, którzy w Twojej łasce odeszli z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości. Prosimy Cię,
zmiłuj się nad nami wszystkimi i daj nam
udział w życiu wiecznym z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętymi Apostołami i
wszystkimi świętymi, którzy w ciągu
wieków podobali się Tobie, abyśmy z nimi wychwalali Ciebie przez
Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.
Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie,
Bożev Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka
cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków.
W.: Amen.
Obrzędy Komunii świętej
K.: Pouczeni przez Zbawiciela i posłuszni Jego słowom,
ośmielamy się mówić:
Wszyscy mówią razem z kapłanem:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię
Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w
niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego
powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my
odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode
złego.
K.: Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i
bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego
Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
W.: Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.
K.: Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś swoim Apostołom: Pokój wam
zostawiam, pokój mój wam daję. Prosimy
Cię, nie zważaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i
zgodnie z Twoją wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności. Który żyjesz i królujesz na wieki
wieków. W.: Amen.
K.: Pokój Pański niech zawsze będzie z wami.
W.: I z duchem twoim.
Kapłan albo diakon
mówi: K.: Przekażcie sobie znak
pokoju. Wszyscy według
miejscowego zwyczaju przekazują sobie
wzajemnie znak pokoju i miłości.
Następnie kapłan bierze Hostię, łamie ją nad pateną i cząstkę wpuszcza do kielicha, mówiąc cicho:
K.: Ciało i Krew naszego Pana, Jezusa Chrystusa, które łączymy i będziemy przyjmować, niech nam
pomogą osiągnąć życie wieczne.
W tym czasie śpiewa się lub mówi:
W.: Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się
nad nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad
nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas
pokojem.
Kapłan przyklęka, bierze Hostię i trzymając ją
nieco podniesioną nad pateną, zwrócony do ludu, głośno mówi:
K.: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata.
Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę.
W.: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do
mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
Kapłan ze czcią przyjmuje Ciało i Krew Chrystusa.
Następnie bierze patenę lub puszkę, podchodzi do przystępujących do Komunii i każdemu ukazuje Hostię mówiąc:
K.: Ciało Chrystusa.
W.: Amen.
Po Komunii kapłan stojąc na miejscu przewodniczenia albo przy
ołtarzu mówi:
K.: Módlmy się.
Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia Modlitwę po Komunii; na zakończenie której lud odpowiada:
W.: Amen.
Obrzędy zakończenia
K.: Pan z wami.
W.: I z duchem twoim.
K.: Niech was błogosławi Bóg wszechmogący,
Ojciec * i Syn, i Duch Święty.
W.: Amen.
K.: Idźcie w
pokoju Chrystusa.
W.: Bogu niech
będą dzięki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz